Donderdag 13 oktober, zen en geen zen in Stone Town

Vandaag, donderdag, hebben wij nog 5 dagen te gaan, een heerlijk vooruitzicht. Na ons ontbijt om 09.45 uur, ja na een lange doorgeslapen nacht na een prachtige avond, op het strand geïnstalleerd. Hoewel, het strand ligt weliswaar voor ons, maar er is een stevige waterkering gebouwd met dikke palen en grote stenen om de oceaanstormen te trotseren en wij zitten een niveau hoger waar een stuk strand is gemaakt met strandstoelen en achter ons de tuin naar het hoofdgebouw. Elke dag komt de vloed in de loop van de ochtend en straks is er nog net een stukje vrij om door het water langs die waterkering te lopen, In de loop van de middag wordt het dan weer eb.
Wat ook hier weer gebeurd zijn allerlei vogels die weliswaar op het openbare strand mogen lopen, maar op het moment dat je een voet op het strand zet wordt je geattaqueerd door hen met allerlei aanbiedingen voor het gaan zeilen en anderszins. Als je niet direct duidelijk maakt dat je er niet van bent gediend, ben je een uur verder. Zelfs als je het water inloopt gaan ze mee. Als je aangeeft dat ze moeten ophoepelen en dat doen ze niet is er wel altijd de politie in de buurt die optreedt..
Een ander fenomeen herkent waarschijnlijk ook iedereen is het gedrag van de mede gasten. Overal ter wereld komt dit voor, zoals de Russen in Turkije, de Tsjechen in Kaap Verdië". Hier hebben we één Turks stel van ergens in de 40, die de hele dag overal met elkaar of met het personeel lawaai staat te maken, of het nu is in de eetzaal, of bij de receptie, of bij de bediening op het strand, het is bijna lachwekkend en goed dat wij nog geen hekel aan alle turken hebben, hoewel !?
De groep die hier wel opvalt zijn de gasten uit Israël. Na mijn Libanon ervaring heb ik al een behoorlijke hekel gekregen aan dit volk en dat wordt hier nog eens bevestigd. Lomp, geen rekening houden met hun omgeving, onbeleefd, arrogant en onvriendelijk, nou ja er zijn er hier te veel. Weet niet of iedereen dat begrijpt, maar ga eens op bezoek in dat land en dan praten wij verder. Zo, dat was even wat andere info over onze ervaringen hier.
Na de lunch gingen wij om 14.00 uur naar Stone Town voor een excursie, waarover wij aanvankelijk nogal getwijfeld hadden, omdat wij dan onze Zen therapie voor één middagje moesten onderbreken, maar de doorslag gaf het feit dat wij nog wat dollars nodig hadden en die kan je alleen maar in Zanzibar stad halen.
Dat hebben wij trouwens geweten, een chauffeur bracht ons eerst naar de Barclay Bank, maar daar moesten wij aansluiten in een rij van wel 20 personen. Enfin, bijna een uur later waren wij aan de beurt en kwam de administratieve procedure die ook nog weer minstens 10' duurde en uiteindelijk konden wij met onze dollars naar Stone Town.
Een gids ving ons op en vertelde e.e.a. over het ontstaan van dit oude stadje, dat nu inmiddels een deel uitmaakt van Zanzibar stad. Eerste bezoek was aan een museum waar de slaventijd en met name de opheffing in beeld was gebracht. Was ook gewoon luguber hoe die vrouwen, kinderen en mannen uit de jungle werden gesleept als dieren werden verkocht en over de oceaan werden verscheept in veel te kleine ruimtes, waardoor er velen dood gingen.
Daarna een rondleiding door de oude stad, over de markt en langs de haven. Om 18.30 stond onze chauffeur weer klaar en gingen wij terug naar ons mooie plekje, wij hadden genoeg zien.
De terugreis was ook weer een aparte ervaring, onze goede chauffeur moest over onverlichte redelijk drukke wegen met fietsers zonder licht en voetgangers links en rechts van de weg een uur terug rijden en dat was met geknepen billen elkaar vasthouden, kan ik jullie vertellen.
Nu zitten wij op het terras, aan het zwembad, na een heerlijke maaltijd te genieten van live muziek en dit verslag te schrijven en foto's te uploaden, zodat jullie nu en wij later kunnen terugkijken op weer een mooie dag hier in Zanzibar.